Op zoek naar wat zomerlectuur? Ik heb een aantal lichaamspositieve (of zelfs lichaamsbevrijdingsgerichte) keuzes voor zowel fictie als non-fictie. Dit zijn boeken die ik onlangs heb gelezen, of momenteel aan het lezen ben. Hoe dan ook, ik beveel ze allemaal enthousiast aan!
Non-fictie om je geest te verruimen
“Angst voor het zwarte lichaam: de raciale oorsprong van dikke fobie” doorway Sabrina Strings. Ik heb dit onlangs opnieuw gelezen omdat het een belangrijk werk is, en ik had het niet meer gelezen sinds het voor het eerst uitkwam in 2019. Van de web site van de uitgever: “De auteur stelt dat het hedendaagse ideaal van slankheid in de kern geracialiseerd is en racistisch. Het was inderdaad pas in het commence van de twintigste eeuw, toen raciale opvattingen more than dikheid al in de cultuur waren verankerd, dat het medische establishment zijn kruistocht tegen zwaarlijvigheid begon. Een belangrijk en origineel werk, Fearing the Black System, stelt overtuigend dat vetfobie helemaal niet over gezondheid gaat, maar eerder een middel om het lichaam te gebruiken om vooroordelen more than ras, klasse en geslacht te valideren.
“Tummy of the Beast: de politiek van anti-vetheid als anti-zwartheid” door Da’Shaun L. Harrison. Harrisons werk is deels geïnspireerd op het werk van Strings, dus ik raad eerst “Fearing the Black Body” aan. Dat gezegd hebbende, Harrison’s perspectief als een dikke, zwarte, gehandicapte en niet-binaire transschrijver is belangrijk en niet een gezichtspunt dat vaak wordt vertegenwoordigd in de reguliere uitgeverij. Uit het boek: “Miljarden bucks worden uitgegeven aan programma’s voor gewichtsverlies om de eetcultuur in stand te houden, maar de meerderheid van de Amerikanen is dik. Dit betekent niet alleen dat opzettelijk gewichtsverlies een oplichterij is, maar het betekent ook dat een dieetcultuur een oplichterij is – vooral als je bedenkt dat steeds meer onderzoeken aantonen dat gewichtsverlies de biomarkers voor de gezondheid niet verbetert. Iedereen die nog steeds een gevestigde interesse heeft in dieetcultuur, opzettelijk gewichtsverlies en/of dit soort programma’s, neemt de actieve beslissing om te investeren in systemische anti-vetheid, anti-zwartheid, bekwaamheid, vrouwenhaat en kapitalisme.
“My Grandmothers Palms: Racialized Trauma en de weg om onze harten en lichamen te herstellen” door therapeut Resmaa Menakem was een van de antiracismeboeken die ik een paar jaar geleden oppakte, maar waar ik pas een paar weken geleden aankwam. Ik stond versteld. Menakem kijkt naar hoe trauma’s in ons lichaam ingebed raken en van generatie op generatie kunnen worden doorgegeven. Hij bekijkt hoe dit intergenerationele en historische trauma zich afspeelt bij zwarte Amerikanen, blanke Amerikanen en blauwe Amerikanen (onze politie).
“Intuïtief eten voor elke dag: 365 dagelijkse oefeningen en inspiraties om het plezier van eten te herontdekken” doorway Evelyn Tribole. Je weet waarschijnlijk inmiddels dat Tribole een van de mede-makers van Intuitive Consuming is (en co-auteur van het boek ‘Intuitive Eating’). Dit mooie kleine boek bevat hapklare stukjes wijsheid van Tribole zelf, en het is een grote hit geweest bij alle klanten aan wie ik het heb aanbevolen.
Fictie die meer is dan alleen leuk
“De trouwdatum”, “Het huwelijksfeest,” en “Terwijl we aan het daten waren” doorway Jasmine Guillory. Dit zijn de enige drie boeken die ik van Guillory heb gelezen, maar haar andere boeken staan op mijn nog te lezen lijst. Wat ik zo leuk vind aan deze drie boeken (in volgorde vermeld, ook al lees ik ze in omgekeerde volgorde) is dat ze vrouwelijke hoofdrolspelers achieved een grotere maat bevatten. Berkeley mayoral stafchef Alexa schittert in het eerste boek en heeft een belangrijke ondersteunende rol in het tweede, en actrice Anna begint in “While We Were being Relationship.” De gesprekken around lichamelijke zorgen zijn lichaamspositief van aard en gaan soms dieper in op de schade die wordt aangericht door maatschappelijke druk om af te vallen. Ik waardeer ook de perspectieven van de overwegend zwarte cast van personages (Guillory is zwart), die, hoewel ze tot de middenklasse of hoger behoren, bepaalde dingen niet als vanzelfsprekend kunnen beschouwen die blanke mensen wel kunnen. (Bijvoorbeeld, een zwart mannelijk personage dat wacht op een autodeelrit in een straat in San Francisco, maakt zich zorgen dat hij gezien zal worden als rondhangend.) Ik vind het ook leuk dat veel personages terugkerende rollen hebben, dus het beëindigen van een boek betekent niet zeggen ” tot ziens.” Merk op dat hoewel deze boeken niet expliciet zijn, ze erg stom zijn.
“Een om te kijken” door Kate Stayman-Londen. Het uitgangspunt van dit boek is dat een modeblogger achieved een maatje meer meedoet aan een realityshow van het variety ‘Bachelorette’. Deze romcom richt zich op de anti-vetvoorkeur in de wereld – inclusief de datingwereld – maar het is ook lief en bevredigend en onze heldin, Bea, krijgt wat ze wil doorway trouw te blijven aan zichzelf.
Vrijwel alles doorway Jennifer Weiner. Ik lees Weiner nu al 20 jaar en ze stelt nooit teleur in mijn boek. (Ik heb haar ook een keer ontmoet… en daar stelde ze ook niet teleur.) Ik heb (nog) niet alle boeken gelezen, maar ze behandelt onderwerpen als zelfrespect, lichaamspositiviteit en empowerment van vrouwen vrij universeel. van humor en mededogen.
Dit bericht bevat Amazon Affiliate-inbound links. Als Amazon Associate verdien ik achieved in aanmerking komende aankopen.
Carrie Dennett is een in Pacific Northwest gevestigde geregistreerde diëtist-voedingsdeskundige, freelance schrijver, intuïtieve eetadviseur, auteur en spreker. Haar superkrachten omvatten: voedingsmythes doorbreken en inspirerende vrouwen om zich beter in hun lichaam te voelen en voedingskeuzes te maken die plezier, voeding en gezondheid ondersteunen.
Print dit bericht